เหลืองชัชวาล หรือเล็บวิฬาร์ มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Dolichandra unguis-cati เป็นอีกหนึ่งไม้ประดับยอดนิยมที่อยู่ในวงศ์แคหางค่าง (Bignoniaceae) โดยมีถิ่นกำเนิดในทวีปอเมริกากลางไปจนถึงอเมริกาใต้
ในปัจจุบันจะเห็นว่าคนไทยนิยมนำมาปลูกประดับตามสถานที่ต่าง ๆ มากขึ้น เพราะเป็นไม้ดอกที่ให้ความสดใสแก่ผู้คนที่มองมา
เหลืองชัชวาล เป็นไม้เถาอายุหลายปี ซึ่งสามารถยาวได้ถึง 15 เมตร ใบเป็นใบประกอบ มีใบย่อยจำนวน 3 ใบ ใบปลายเปลี่ยนรูปเป็นมือเกาะแยก 3 แฉก มีความยาว 0.5-1 เซนติเมตร ใบย่อยมีลักษณะเป็นรูปรีมี 2 ขนาดด้วยกัน ใบเล็กยาว 1.5-3 เซนติเมตร ส่วนใบใหญ่ยาว 4-8 เซนติเมตร ปลายใบแหลม โคนรูปลิ่มกว้างหรือเว้าตื้น ๆ
เหลืองชัชวาลจะออกดอกเป็นช่อกระจุกสั้น ๆ ตามซอกใบ อาจมีหนึ่งหรือหลายดอก โดยช่อดอกจะยาว 1-3 เซนติเมตร กลีบเลี้ยงมีลักษณะเป็นรูปถ้วย ยาว 5-6 มิลลิเมตร ปลายจักมน 2 แฉก ดอกมีลักษณะเป็นรูปแตรสีเหลือง
ซึ่งมีเส้นกลางกลีบและด้านข้างสีส้มเป็นแนวจรดโคนหลอดด้านใน กลีบบนมี 2 กลีบ ส่วนกลีบล่างมี 3 กลีบ เกสรเพศผู้มีทั้งสั้นและยาวอย่างละ 2 อัน และก้านเกสรเพศเมียจะยาวกว่าเกสรเพศผู้อันที่ยาวเล็กน้อย ส่วนผลจะแบนรูปแถบแบบแห้งแตก ภายในมีเมล็ดบาง
สมัยก่อนต้นไม้ชนิดนี้ไม่ค่อยนิยมปลูกกันมากนัก แต่ในช่วงไม่ถึง 10 ปีที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบัน จะเห็นได้ว่าไม้ประดับอย่างเหลืองชัชวาลนั้นเป็นที่นิยมอย่างมาก
โดยเฉพาะผู้ที่ประสงค์จะปลูกเป็นไม้เลื้อยเพื่อประดับสถานที่ให้ดูสวยงาม เต็มไปด้วยสีเหลืองอร่ามที่ให้ความสดใส ไม่ว่าจะปล่อยให้เลื้อยแนบกับกำแพงหรือผนังบ้าน ก็สามารถสร้างความสวยงามให้ได้ไม่น้อยเลยทีเดียว
หากจะปลูกต้นเหลืองชัชวาล แนะนำให้ปลูกใต้ร่มไม้ที่มีแสงรำไร เพื่อจำกัดการเจริญเติบโตของต้น รดน้ำให้พอชุ่ม เป็นพืชที่สามารถปลูกเลี้ยงได้ในดินทุกประเภท แต่จะเจริญเติบโตได้ดีในดินเหนียวและดินทราย หากต้องการให้ต้นเลื้อยแนบกับกำแพงหรือผนังก็ต้องขึงลวดสลิงไว้ด้วย
